دورنمای اثر گرمایش جهانی بر تغییرات مکانی_ زمانی یخبندان های کشور

هدف از این پژوهش ارزیابی یخبندان‌های کشور تحت اثر گرمایش جهانی طی دهه‌های آتی می‌باشد . جهت این امر نخست داده‌های دمای حداقل هوا در دو بازه زمانی 2026-2015 و 2050-2039 از پایگاه داده EH5OM واقع در موسسه ماکس پلانک آلمان تحت سناریو A1B استخراج شد. سپس با استفاده از مدل دینامیکی اقلیم منطقه‌ای دمای حداقل در دو بازه زمانی مذکور در ابعاد 27/0×27/. درجه طول و عرض جغرافیایی که حدوداً نقاطی با ابعاد 30×30 کیلومتر مساحت ایران را پوشش می‌دهند ریزمقیاس گردید. هر بازه زمانی 12 سال با ابعاد یاخته‌ای (2140*4380 ) است که سطرها بیانگر زمان(روز) و ستون‌ها بیانگر مکان(یاخته) می‌باشند.سپس از طریق کد نویسی در نرم‌افزار MATLAB روزهای با دمای زیر صفر درجه سانتی‌گراد استخراج و ضمن پهنه‌بندی روزهای یخبندان کشور در ماه‌های سرد سال ،روند و شیب روند این فرا سنج توسط آزمون‌های من کندال و شیب سنس محاسبه و نقشه‌های آن در نرم‌افزار سور فر ترسیم گردید. نتایج نشان داد که اکثر ماه‌های سرد سال در بازه زمانی 2050-2039 از روزهای یخبندان بیشتری نسبت به بازه زمانی 2026-2015  برخوردار می‌باشند. بیشترین روزهای یخبندان کشور در ماه فوریه و در نوار کوهستانی زاگرس،آذربایجان و بلندی‌های البرز و خراسان با 300 روز نمایان است. بیشترین وسعت مکانی روند منفی روزهای یخبندان کشور نیز در ماه فوریه و در 16 درصد وسعت کشور عمدتاً در نوار کوهستانی مشاهده می‌شود که شیب روند مناطق دارای روند منفی به میزان 2- روز و مناطق دارای روند مثبت به میزان 2 روز در سال است.